Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Το υφάδι της ζωής


















Εμείς ξέρουμε τούτο:
Η Γη δεν ανήκει στον Άνθρωπο,
αλλά ο Άνθρωπος ανήκει στην Γη.
Κάθε κακό που βρίσκει τη Γη,
βρίσκει και τον Άνθρωπο.
Και κάθε πλήγμα του Ανθρώπου
στο Υφάδι της Ζωής,
είναι πλήγμα ενάντια στον εαυτό του.

(Ινδιάνικη ρήση)


 
* Με το φακό του
"Ευρυτάνα ιχνηλάτη"


26 σχόλια:

doctor είπε...

ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ!!!!!!!!!

ακρη ελασσονας μανιταρια ελασσονας κοντοτασιος νικος είπε...

και οχι μονο μια φορα πολλες υποκλισεις τελειες

photoioannina είπε...

Πολύ καλή σειρά φωτογραφιών και εξαιρετική η παροιμία που βρήκες να τις συνοδεύσεις!
Καλό Σαββατοκύριακο φίλε μου Ευρυτάνα.

Hfaistiwnas είπε...

Καλημέρα!

λεύτερος είπε...

Φοβερες οι φωτογραφίες
και το ινδιανικο γνωμικό

Dina Vitzileou είπε...

Το Υφάδι της Ζωής..

Το γάργαρο νερό..
Το ΑΝΥΣΤΕΡΟΒΟΥΛΟ βλέμμα του φίλου μας..
και οι Ινδιάνοι..
αυτοί που ξέρουν τα πάντα για το Υφάδι της ζωής!

Σε χαιρετώ φίλε..

άγριο κυκλάμινο είπε...

Αριστα για κάθε φωτογραφία σου!!!
Αριστα και για τους καταπληκτικούς στίχους που επέλεξες!!!
Ευχαριστούμε Ευρυτάνα ιχνηλάτη!!!

magda είπε...

Πολύ σοφά λόγια καλέ μου φίλε, αλλά και οι φωτογραφίες σου, αξεπέραστες!!!

John Kalantzis είπε...

Όλες καταπληκτικές!

Οικοδόμος είπε...

Καλησπέρα σε όλους!
Υπάρχουν στιγμές που έχουμε ανάγκη από ψυχική ανάταση. Στιγμές που μια είδηση, έστω "κακή", μια εικόνα, ένα τοπίο, μια φράση, μας συγκινούν, μας οπλίζουν με κουράγιο, δύναμη και συναισθήματα που δεν γίνεται να μετατραπούν σε λέξεις. Που θα μπορούσαν να εκφραστούν μόνο αν έχεις μπροστά σου αυτόν που τα προκάλεσε. ΦΙΛΕ, όταν βλέπω εικόνες όπως η πρώτη και η δεύτερη νοιώθω δέος, ταπεινός και ελάχιστος. Μόνο ο στίχος του ποιητή μου’ ρχεται στο μυαλό: «ετούτο το τοπίο είναι σκληρό σαν τη σιωπή..». Σκληρό δεν είναι βέβαια το βλέμμα αυτού συμπαθητικού σκυλάκου της τελευταίας φωτογραφίας, που μάλλον θέλει να μας δείξει πόσο απλή θα έπρεπε να είναι η ζωή, να έχει χώρο για όλους και ειδικά για τους αδύναμους…
Πριν λίγο επισκέφτηκα την Ντίνα και λίγο νωρίτερα τον TRASH. Επίτρεψέ μου να μοιραστώ μαζί με τους φίλους εδώ δυο συγκλονιστικές αναρτήσεις (πέρα της δικής σου, βέβαια).

http://dinavitzileou.blogspot.com/

http://fadomduck2.blogspot.com/2011/11/blog-post_4311.html

Καλή δύναμη σε όλους!

Aris είπε...

Με τα λογια της σοφης ινδιανικης κουλτουρας να δονουν τις χορδες της καρδιας, απολαμβανω τις ασυναγωνιστες φωτογραφιες της ευρυτανικης γης.
Καλο Σαββατοκυριακο.

Μαρίνα Διαμαντοπούλου είπε...

Υπέροχες εικόνες και σοφά λόγια!

kapetandiamantis είπε...

ΤΗ ΦΥΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ Η ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ ΔΕΝ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΑΣ ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ. ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΘΑ ΞΕΠΡΟΒΑΛΛΟΥΝ ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΙ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΘΥΣΚΙΩΤΑ ΦΑΡΑΓΓΙΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑΡΙΚΑ ΝΕΡΑ ΤΩΝ ΠΟΤΑΜΩΝ ΘΑ ΦΕΡΟΥΝ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΚΑΠΟΙΑ ΠΙΡΟΓΑ. ΤΑ ΑΝΗΣΥΧΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΙΝΔΙΑΝΩΝ ΚΑΠΟΥ ΕΔΩ ΘΑ ΤΡΙΓΥΡΝΟΥΝ. ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΛΕΞΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΣΤΑΤΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΟΥΣ ......

BloG-_o_-SatIRuS είπε...

Φοβερές φωτογραφίες. Βλέπεις η φωτογραφία είναι αυτή που εκτός από τοπία κλπ, μπορεί επίσης να απεικονίσει και τί καταφέρνουμε όταν αγαπάμε την φωτογράφηση...
Την καλησπέρα μου και καλό σ/κ.

T.A.G είπε...

Μελαγχόλησα προ ημερών γιατί ένιωσα ότι μόλις γνωριστήκαμε χαθήκαμε κιόλας... εκεί κάπου στην αρχή του δρόμου υπήρχαν δυο κατευθύνσεις, ένα σταυροδρόμι κι εκεί ήταν που χωριστήκαμε....

Όμως απόψε με τη ρήση των ιθαγενών της Β. Αμερικής και την τελευταία φωτογραφία του μελαγχολικού, φοβισμένου, απορρημένου, απηυδισμένου ίσως λυκόσκυλου νιώθω ότι μόλις διανύσαμε μια μεγάλη διαδρομή αλλά ο δρόμος σε κάποιο σημείο ενώνεται ξανά και ξαναβρεθήκαμε κι έτσι χαμογελώ:-))

Και για να συμπληρώσω τη σοφή ρήση αφιερώνω σε όλους αυτό:

http://www.youtube.com/watch?v=Hd_EVVXp0_4

Καλή Κυριακή:-)

ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ είπε...

Οι ινδιάνοι σφαγιάστηκαν από το λευκό αποικιοκράτη κατακτητή που κάτω από την αδυσώπητη μανία του για κέρδη αδυνατούσε ή δεν ήθελε να αντιληφθεί τη γνήσια σχέση του ερυθρόδερμου ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον. Μια υγιή σχέση που αλληλοτροφοδοτούταν στη βάση της αμοιβαίας επίδρασης και του σεβασμού και όχι της αλόγιστης αφαίμαξης των γήινων πόρων για πλουτισμό κάποιας εκμεταλλευτικής κάστας. Δεν είναι τυχαία η βαθιά φιλοσοφική θεώρηση των ινδιάνων που ακόμη και σήμερα συγκινεί και συναρπάζει.

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Ευχαριστούμε όλους τους φίλους και τις φίλες, γνωστούς και άγνωστους, αφενός για τη συμμετοχή σας που δίνει περαιτέρω ώθηση στην προσπάθειά μας και αφετέρου για την κατάθεση των απόψεών σας (παρά και τις όποιες διαφορετικές γνώμες, σε άλλες αναρτήσεις- έτσι φίλη μας Τ.Α.G;)που προσφέρουν ζωντάνια και εμπλουτίζουν την διαδικτυακή μας επικοινωνία. Να είστε όλοι καλά φίλοι μας.

Giga είπε...

Śliczne zdjęcia, mądre myśli Indianina i piękny piesek :-). Pozdrawiam

blackbedlam είπε...

Καλημέρα ιχνηλάτη.
Βαριές και δύσκολες οι μέρες μας.Βαρύ και αυτό που έρχεται.
Και μονολογόντας λες στον ίδιο σου τον εαυτό: "Δεν έχεις δικαίωμα να το βάλεις κάτω", δεν το επιτρέπεις στον εαυτό σου, το παλεύεις και προσπαθείς να πάρεις κουράγιο να συνεχίσεις.
Και την δύναμη την παίρνεις από τους 400 χαλυβουργούς, από τους απεργούς του Κατσέλη, τους απεργούς της κόκα κόλα,από τους απεργούς και τις κινητοποιήσεις στην υγεία, από τις λαϊκές επιτροπές αγώνα,από τα παιδιά που βγαίνουν στους δρόμους,από τις διαδηλώσεις,... από τον κουρνιαχτό που σηκώνουν ο θυμός, η οργή και ξέρεις ότι θα τους σκεπάσει θα τους πνίξει.
Παίρνεις κουράγιο από το ίδιο το δικό σου πείσμα και την συνείδηση, που σε κρατά ολόρθο να υψώνεις το ανάστημά σου και λες: " Όχι εδώ είμαι και θα με βρίσκεται μπροστά σας να στοιχειώνω τη ζωή σας, να κάνω τους εφιάλτες σας να ζωντανέψουν".
Αγώνας, καθημερινός αγώνας, ασυμβίβαστος, μέχρι την νίκη.
Για μας, για την τάξη μας,για το δίκιο του αγώνα, για την νια ζωή, για το τοπίο τα γάργαρα νερά, τα βράχια που σμίλεψε η ζωή στο πέρασμά της, για τις ακτίνες του ήλιου που διαπερνούν τις φυλλωσιες, για ένα ματσάκι λευκά κρινάκια, για το βλέμμα του Ντικ.....
Να είσαι καλά φίλε μας για την ομορφιά που απλόχερα δίνεις με το φακό σου, την ομορφιά που μας θυμίζεις ότι υπάρχει γύρω μας και που ακόμα και αυτήν επιχειρούν να μας την πάρουν,για τούτην την ομορφιά που κοντεύουμε να ξεχάσουμε την ύπαρξή ,της και είναι δική μας.
Καλό Σ/Κ

dimitris είπε...

Ευρυτανα ιχνηλατη καλημερα, δηλαδη εχουμε ''μπλεξει'' μ'εσενα, εχουμε τις κλειστες μας στο κλεινον αστυ, βαζεις αυτες τις ''ζωγραφισμενες'' φωτογραφιες που κλεινουν με τον φατσα σκυλακο και να μας στα πατωματα, αυτο κυριε ειναι σαδισμος και βασανιστηριο προς τους αιχμαλωτους των αθηνων.

Μεταξυ μας, βαζε ν'ανασενουμε, τετοιες ομορφιες...

λεύτερος είπε...

Πες για τις δύο πρωτες και την έκτη φωτογραφια.

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Η 1η φωτογραφία έχει τραβηχτεί απέναντι από την Αγία Βλαχέρνα (παλιά Ερκίστα) Ευρυτανίας. Είναι εκείνο το χωριουδάκι που μόλις φαίνεται. Η γυμνή κορυφή του βουνού στο βάθος είναι της Χελιδόνας, ενώ ακριβώς από κάτω από τα μπροστινά βράχια που βλέπεις στη φωτό μας, κυλάει ο ποταμός Τρικεριώτης.

Η 2η φωτογραφία αφορά το φαράγγι του "Μικρού Πανταβρέχει" (όχι του γνωστού) το οποίο βρίσκεται στο χωριό Τόρνος Ευρυτανίας, πλησίον του Προυσού. Υπάρχει σηματοδοτημένο μονοπάτι που οδηγεί εκεί.

Η 6η φωτογραφία, απεικονίζει τμήμα της τεχνητής λίμνης των Κρεμαστών και έχει τραβηχτεί επάνω από τη γέφυρα της Τατάρνας.

gitsanas είπε...

Λοιπόν έτσι όπως το πας θα μου βρεις ένα τόσο δα κομμάτι γης στην Ευρυτανία...θα γίνω Ευρυτάνα!!!
Καταπληκτικός τόπος, υπέροχη αίσθηση ελευθερίας και ηρεμίας δίνουν οι φωτογραφίες σου.

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Χαιρόμαστε πραγματικά να διαβάζουμε τα σχόλια που πάντα μας οδηγούν στη διαπίστωση πόσο ποιοτικοί και βαθιά σκεπτόμενοι είναι οι άνθρωποι που επισκέπτονται αυτή τη διαδικτυακή γωνιά. Να είστε όλοι καλά φίλοι μας.

BLUEPRINTS είπε...

εξαιρετικός τόπος κι άλλο τόσο η ματιά σου,

Aris είπε...

Μια αποδραση στη μοναδικη φυση της Ευρυτανιας δεν χαριζει μονο ψυχικη ευφορια αλλα βαζει τον ανθρωπο και σε ουσιαστικη σκεψη για το πως θα επρεπε να ζει.