Πέμπτη 5 Ιουλίου 2012

ΟΞΥΓΟΝΟ


"Σκιές περνάνε δίπλα μου οικεία φαντάσματα
σιωπηλά το χθες
προσκυνώντας το λείψανο του ερημωμένου χωριού μου
σκέπτομαι αυτούς που έφυγαν στον ουρανό και τους άλλους
αυτούς που αρνήθηκαν την αλήθεια ξεπουλώντας
όσο όσο στο παζάρι της λησμονιάς τις ρίζες τους
χωριό μου είσαι η κολυμπήθρα  του Σιλωάμ
για τα μάτια μου
βλέπω πια να ξεχωρίζω την ασύγκριτη ομορφιά
της απλότητάς σου
τόσο απλό που καταλήγει να είσαι τέλεια συμπαγής
έννοια και ουσία
τα σπίτια σου πλίνθινα φτιαγμένα από ιδρώτα
και δάκρυα
κρατάνε στους σπόρους των τοίχων τους τον αχό
της φτώχειας
σε κάθε κόχη ο μόχθος και ο πόνος των ορφανεμένων
από πατρίδα
προσφύγων αναστενάζει ακόμα
ο στενός και μοναδικός χωμάτινος δρόμος σου
φαντάζει τώρα
σαν φαρδύ κανάλι για των ελπίδων μου τις γόνδολες
τα κεραμίδια των σπιτιών σου σαν τόμοι αραδιασμένοι
μου διδάσκουν γνώση
τα τρία ξωκλήσια σου καταφύγιο της  σκέψης μου
στο ανελέητο κυνηγητό της ζωής
σχηματίζουν ένα ιερό τρίγωνο σαν ασπίδα προστασίας
γύρω μου.
Χωριό μου, μικρό, πολυαγαπημένο μου,
θα ριζώσω πάλι στην ηρεμία σου
θα  πλέξω τα μαλλιά μου με τα κλαδιά
των λυγαριών σου, θα γίνε ένα σου
θα γίνω σπόνδυλος στη ραχοκοκαλιά σου
θα γίνω ο παλμός της καρδιάς σου
θα γίνω η ψυχή του κορμιού σου
θα φέγγω σαν μικρή φλογίτσα
στη νύχτα του χειμώνα σου
και ποιος ξέρει, μπορεί να λουλουδιάσουν
οι αυλές σου πάλι,
Μπορεί να ανοίξουν τα παραθυρόφυλλά σου
στον ήλιο ξανά!
Χωριό μου κομμάτι γλυκού που σαν ανάμνηση
γευόμουν πάντα
τα χείλη μου με ευλάβεια ακουμπάω στο χώμα σου".

(Ποίηση: Ειρήνη Βαρβαρέσσου)

15 σχόλια:

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Κάποιοι φίλοι μας έστειλαν αυτό το εξαιρετικό ποίημα της Ειρήνης Βαρβαρέσσου, ένα αληθινό "μικρό διαμάντι".

Σας το χαρίζουμε μαζί με τη φωτογραφία μας που θέλουμε να πιστεύουμε ότι το συνοδεύει επάξια...

Φυσιολάτρης! είπε...

Πραγματικά....διαμάντι!!!!Πολύ καλή η ιδέα εκτός από τα κείμενα.......να γίνονται αναρτήσεις με μια φωτογραφία και στίχους αντιπροσωπευτικών ποιημάτων!!!!!!

ο Ικτίνος είπε...

Η ποίηση δεν είναι συναίσθημα
φιλικά

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

το ένα αντάξιο του άλλου!
πραγματική απόλαυση και τα δυο!

PHOTO ΤΙΤΛΟΙ είπε...

"τόσο απλό που καταλήγει να είσαι τέλεια συμπαγής
έννοια και ουσία
................
σε κάθε κόχη ο μόχθος και ο πόνος των ορφανεμένων
από πατρίδα
προσφύγων αναστενάζει ακόμα"

!!!

λεύτερος είπε...

Και ειναι πολλοί αυτοι
που απαρνήθηκαν
στο παζαρι της λησμονιάς
τις ριζες τους.!!

Οσοι τουλάχιστον απομείναμε, ας κραταμε οτι ακομη κάνει την καρδια να σκιρτάει.

dimitris είπε...

Ευρυτανα ιχνηλατη καλημερα, καταφερες και εδεσες τα λογια με την φωτο, ΕΥΓΕ ΣΟΥ!!!

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Mια παρέμβαση για μία ενημέρωση σχετικά με την τελευταία ψηφοφορία στο blog η οποία ολοκληρώθηκε εχθές.

Στο ερώτημα «ποια θέματα νομίζετε ότι πρέπει να αναδείξει περισσότερο το blog μας» (και έχοντας το δικαίωμα της πολλαπλής επιλογής) ψηφίσατε:

-Καλά είναι και έτσι 51% (αυτοδυναμία)!!!
-Ιστορικά θέματα 38%
-Φωτογραφικά 30%
-Διηγήσεις-μαρτυρίες 26%
-Λαογραφία 26%
-Φυσιολατρικά 23%
-Οδοιπορικά-περιηγητικά 21%
-Περιβαλλοντικά-οικολογικά 8%

Φίλες και φίλοι,
Πάρτε μέρος και στη νέα ψηφοφορία σχετικά με το αν έχετε ταξιδέψει ποτέ στην Ευρυτανία. Θα τη δείτε πάνω-πάνω στην πλαϊνή μπάρα του blog. H γνώμη σας πάντοτε μας ενδιαφέρει.

Ευχαριστούμε, καλή συνέχεια στους σχολιασμούς σας…

Διαχειριστής είπε...

Πολύ ωραίο και το ποίημα και η φωτογραφία!

Σε αντίθεση με τον Ικτίνο, πιστεύω πως η ποίηση μπορεί να είναι και συναίσθημα, λιγότερο ή περισσότερο.

doctor είπε...

ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΟΝΑΧΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΗΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΑΤΟΦΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΟΡΕΙΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΒΑΡΒΑΡΕΣΣΟΥ ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΞΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΟΥ.

photoioannina είπε...

Πολύ ωραία η ιδέα σου.Όμορφο κείμενο και ωραία η φωτογραφία.
Χαιρετισμούς και καλό Σαββατοκύριακο!

Μαρίνα Διαμαντοπούλου είπε...

Εξαιρετικό!!
Εκφράζει τη ψυχή της ορεινής Ελλάδας!
Νάσαι καλά! Είδα ανανέωση στο ιστολόγιο.Πολύ ωραία!

akrat είπε...

καλημέρα

πάντα μας εντυπωσιάζεις....

ευχάριστα...

BloG-_o_-SatIRuS είπε...

Πολύ ωραίο και νοσταλγικό. Και η φωτογραφία συμβάλει σε αυτή την απόδοση. Μακάρι να μην υπήρχαν οι παραστάσεις των σχεδόν ερειπωμένων σπιτιών... Από την άλλη πάλι δεν θέλω να κάνω και κριτική σε όσους εγκαταλείπουν τον τόπο τους γιατί ξέρω πολύ καλά πως σε κάποιους υπήρξε αναγκαστική απόφαση.
Άλλωστε (σε αυτό το οικονομικο-κοινωνικό τέρας που φτιάξαμε) τί σημασία έχουν οι αξίες, η ανθρωπιά, το υγιές περιβάλλον, η δικαιοσύνη, οι ίσες ευκαιρίες για όλους, η ζωή μέσα στην φύση κλπ,
μπροστά στον...υπέρτατο σκοπό να παράγουμε το...ιερό κέρδος των λίγων... Ναι! Αυτός είναι σκοπός άξιος για να καταναλώνω την ζωή μου......
Καλησπέρα φίλε Ιχνηλάτη.

Υγ: Έχω επισκεφθεί τα μέρη σου, αλλά ένα Σ/Κ αποδείχθηκε τελικά ελάχιστος (για να μην πω αστείος...)χρόνος για τα τόσα πολλά και όμορφα μέρη της περιοχής σου. Ελπίζω να βρω χρόνο περισσότερο και να επανέλθω.

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Να είστε όλες και όλοι καλά.
Σας ευχαριστούμε για τις επισκέψεις και τα σχόλια.