Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014

Αετέ του Βελουχίου δεν σε ξεχνάμε!



"ΕΪ ΤΟΤΕΣ ΑΡΗ τ' όνομά σου ποιος θα το ξεχάσει
γραμμένο πάνου σ' όλα μας τ' αλέτρια
απάνου σ' όλα τα σφυριά και σ' όλα τα δρεπάνια
απάνου σ' όλες τις καρδιές σ' όλα τα χείλη
απάνου στ' αναγνωμαστάρι της καλής γριούλας
που στ' ανοιχτό κατώφλι του καλοκαιριού σκυμμένη
φορώντας δυο μικρούς ήλιους για ματογυάλια της
θα συλλαβίζει κλαίγοντας, λεβέντη μας,
τον τίτλο τούτο γράμμα-γράμμα πούγραψες με το σπαθί σου
απάνου-απάνου στο τραγούδι της χαράς όλου του κόσμου:
              Λευτεριά για Θάνατος.

Και τότες Άρη όπως και τώρα ο ίσκιος σου
θα πέφτει το βραδάκι στο τραπέζι του δείπνου μας
και θα σπιθίζει κόκκινες φωτιές μες στα ποτήρια του κρασιού μας.

Τη νύχτα πάνου στην ταράτσα εκεί της Ρούμελης
θα σου κρατάμε πάντοτες το κέδρινο σκαμνί σου
θα σου κρατάμε απείραχτη τη θέση σου στην Άνοιξη
το ξύλινο κουτάλι σου και το παγούρι
θα σου φυλάμε και το πρώτο αχλάδι του καλοκαιριού
τον πρώτο γρύλλο στη γωνιά της θύμησης
και το πιο φρέσκο απ' τα τσαμπιά των άστρων.

Και στο καρφί της μέσα πόρτας κρεμασμένη πάντοτες
θα καρτεράει η αντάρτισσα φλοκάτα σου
συλλογισμένη μες στο νύχτιο αγιάζι
και πάντοτες απάνου εδώ στης Λευτεριάς τα γόνατα
ο μαύρος σκούφος σου θα στέκει αητός της Γκιώνας.

Και πάντα ο όρκος του λαού μας για το φως
για το ψωμί για το κρασί για την αγάπη
και για το δίκιο θάναι (μα τη Λευτεριά στο λέω)
- ναι, μα τον Άρη, σου το λέω, της λευτεριάς πρωτοχελίδονο -
όρκος του λαού μας θάναι -μα τον Άρη- : Ο ΑΡΗΣ."

(Απόσπασμα από το "Υστερόγραφο της δόξας - Άρης Βελουχιώτης" του Γιάννη Ρίτσου)





22 σχόλια:

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

ΑΡΗ
θα φωτίζεις τα όνειρά μας
θα στοιχειώνεις τους εφιάλτες τους!

άγριο κυκλάμινο είπε...

Και πως να σε ξεχάσουμε Αρη παλληκάρι μας που με τα άρματα της δικαιοσύνης υπερασπίστηκες τους φτωχούς, τους ανυπεράσπιστους και τους εκμεταλλευόμενους και έγινες αιώνιο σύμβολο της λευτεριάς και της αντρειοσύνης του λαού μας.
Μπράβο Ιχνηλάτη, μπράβο!!!

Δραση στο Ωραιοκαστρο είπε...

Δεν ξεχνιεται ο Καπετανιος!!!

Hokshilato είπε...

Ποια νάναι τούτη η άγια κάρα
που εκεί ψηλά απ' το φανοστάτη
κοιτάει ψηλά με τα βαθιά της μάτια
πάνου από τα κεφάλια των βουνώνε
πάνου απ' τα κεραμίδια των αιώνων
ίσια μπροστά κατάματα κοιτάει
τ' αστέρι της αθανασίας;

Από το μνημείο του Άρη στην Μεσούντα πριν περάσουν τα φίδια ...
https://kokkinostupos.files.wordpress.com/2012/06/13ll1.jpg

Αγωνιστικούς χαιρετισμούς σύντροφε ...και ψυχή βαθιά.

Φυσιολάτρης! είπε...

Mα τη Λευτεριά στο λέω........όρκος του λαού μας θάναι..........Ο ΑΡΗΣ!!!!!

Ντένης Κοντρίνης είπε...

Δεν ξεχνιέται ο αητός της Ρωμυοσύνης. Τ΄όνομά του συντροφεύει τ΄όνομα της Ελλάδας.

Roula the CAt είπε...

" (...) Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη σ' όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια.(...)

Ενώ εμείς, το μόνο πού διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, οπού βρει κέρδη, δε μπορούν να κινηθούν και παραμένουν μέσα στη χώρα που κατοικούμε.

Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουν τα κεφάλαιά τους από τη χώρα μας ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ; (...)"

(Από τον ιστορικό λόγο του στη Λαμία, στις 22.10.1944)

...Πιο διαχρονικός από ποτέ!


Να 'σαι καλά Ιχνηλάτη!
Καληνύχτα!...

Unknown είπε...

Aν είσαι τυχερός και βρεθείς νύχτα σε ένα από τα βουνά της Ευρυτανίας είναι σίγουρο,ότι θα νοιώσεις παντού γύρω σου την σκιά του Μεγάλου Αγωνιστή,του Άρη του Πρωτοκαπετάνιου.Χρόνια τώρα γυρίζει ανήσυχος,προδομένος,ζητώντας από όλους εμάς, σε αυτά τα βουνά,να στήσουμε γλέντι και χορό,και να ξεκινήσει αγώνας λευτεριάς από την σύγχρονη κατοχή.Θα τον αφήσουμε μόνο.....?

PHOTO ΤΙΤΛΟΙ είπε...

11 Νοεμβρίου (1990) ήταν και η επέτειος του θανάτου του ποιητή της μαχόμενης Ρωμιοσύνης Γιάννη Ρίτσου!
Δεν νομίζω να υπάρχει πιο ωραίο "μνημόσυνο" από αυτή την ανάρτηση των στίχων του μεγάλου μας ποιητή
που αφορά τον καπετάνιο Αρη Βελουχιώτη!

kapetandiamantis είπε...

ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΑΡΗ ΤΟΝ ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΟ ΗΡΩΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΟΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ!

μαχαιρης είπε...

Θα θελα...
Να μην δουμε ΜΟΝΟ το προσωπο...
Που σε καμμια περιπτωση,δεν ειναι εξαιρετεο..Απο τις θυμησες μας...
Διοτι,νομιζω,βλεποντας το προσωπο..Ισως ξεχναμε την ΟΥΣΙΑ των αγωνων..
ΟΥΤΕ αυτος δεν θα το θελε αυτο..Μια και δεν αγωνιστηκε,για την δικη του προβολη...
Εχω τη γνωμη..Οτι ενας ΑΡΗΣ..πρεπει να κρυβεται μεσα,σε καθεναν..
Με την συνειδηση και την ορμη,εκεινων των ηρωων..Που εφτιασαν τα επη εκεινα..
Αλλοιως..
Δεν γινεται..

Μποτίλια Στον Άνεμο είπε...

"Όπου και να σας βρίσκει το κακό, αδελφοί,
όπου και να θολώνει ο νους σας,"
μνημονεύετε -λέω εγώ- Γιάννη Ρίτσο
και μνημονεύετε ΄Αρη Βελουχιώτη

Ωσπου ν' ανατινάξουμε ξανά
εκείνες τις γραμμές των παραλλήλων

Με δύναμη και πάλη

Aris είπε...

O Αρης Βελουχιωτης δεν ηταν ενα υπερβατικο εξωπραγματικο προσωπο που εζησε και εδρασε εξω απο τις κοινωνικες συνθηκες των καιρων του. Οχι. Ο Αρης ηταν σπορα και τεκνο του ιδιου του εξεγερμενου λαου της εποχης του. Ενος γιγαντα λαου που τολμησε τοτε και διεκδικησε λεβεντικα με το οπλο στο χερι τη λευτερια του και το ονειρο της λαοκρατιας. Ηταν εκφραστης των ποθων της φτωχολογιας και παρεμεινε γνησιος επαναστατης και πολεμιος του συμβιβασμου ως το τελος του βιολογικου του κυκλου. Γι΄ αυτο και ο λαος τον λατρεψε και γι' αυτο, οπως φαινεται και απο το υπεροχο ποιημα του Ρίτσου που εβαλες, o κοσμος του μοχθου προσμενει παντα εναν νεο Αρη, δηλαδη επι της ουσιας καρτεραει ξανα την ενσαρκωση των επαναστατικων οραματων του.

Unknown είπε...

"Αντιλαλούνε τα βουνά κλαίνε τα κλαψοπούλια
ο Βελουχιώτης χάθηκε ψηλά σε μια ραχούλα

Τι έχεις κλαψοπούλι μου και χαμηλά κοιτάζεις
για πες μου τι σε πλήγωσε και βαριαναστενάζεις

Μαράθηκαν τα λούλουδα χάθηκε το φεγγάρι
ένας λεβέντης έσβησε που τον ελέγαν Άρη

Κείνος δε θέλει κλάματα δε θέλει μοιρολόγια
θέλει αγώνες και χαρές αρματωσιές και βόλια"

Στίχοι : Νίκος Μάθεσης
Μουσική : Μιχάλης Γενίτσαρης

Άιναφετς είπε...

Όταν έχουμε έναν ιχνηλάτη και πάνω απ΄όλα ίχνη-λάτρη κανέναν ΑΡΗ δεν μπορούμε να ξεχάσουμε...
Εξαιρετική ανάρτηση-αφιέρωση, ευχαριστούμε!

Unknown είπε...

ΤΟ ΠΡΩΤΟΧΕΛΙΔΟΝΟ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ
ΜΑΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ;;;;;;;;;;
ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΡΘΕΙ,
ΑΣ ΚΑΤΕΒΟΥΜΕ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ
ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΜΑΣ.
ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ
ΔΙΠΛΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.
ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΛΛΟ.
ΜΗΝ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ.
ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΛΑΘΗ
ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ.

Memaria είπε...

Δεν τον ξεχνάμε, μα να είσαι καλά που μας τον θυμίζεις κι εσύ!
Καλό βράδυ!

blackbedlam είπε...

Γεια και χαρά σε εσένα και τους φίλους σου Ιχνηλάτη.
Εξαιρετικό το αφιέρωμά σου στον Πρωτοκαπετάνιο Άρη.
Λιτό και απέριττο.

Ο αγώνας του, όπως και ο αγώνας χιλιάδων ανώνυμων αγωνιστών της τάξης μας,που δώσαν τη ζωή τους, παρακαταθήκη και χρέος για όσους ορκιζόμαστε στο όνομα της Λευτεριάς.
«Για να φωτίζει τα όνειρά μας και να στοιχειώνει τους εφιάλτες τους».
Για να οδηγεί τα βήματά μας στους αγώνες που έρχονται.
Σταθερά και αταλάντευτα.

Να είσαι πάντα καλά και να συνεχίζεις έτσι.

doctor είπε...

ΑΕΤΕ ΤΟΥ ΒΕΛΟΥΧΙΟΥ!!!!

ΠΟΣΟ ΩΡΑΙΑ ΕΚΦΡΑΣΗ-ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΗ, ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΑΞΕΧΑΣΤΟ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ!!!

ΑΡΗ "ΘΑ ΣΟΥ ΚΡΑΤΑΜΕ ΑΠΕΙΡΑΧΤΗ ΤΗ ΘΕΣΗ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ"!!!
ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΘΑ ΤΡΑΒΗΞΟΥΜΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ ΞΑΝΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΟΣΤΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ!!!

PS. ΕΑΜ ΕΛΑΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ!!!!!

dimosf είπε...

Μέρα που ξημερώνει! ΑΘΑΝΑΤΟΣ!!!!!

Λωτοφάγος είπε...

Ο δικός μας Τσε Γκεβάρα!
Να είσαι καλά, Ιχνηλάτη.

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Α Θ Α Ν Α Τ Ο Σ !!!

Ψυχή βαθιά!