Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013

Ο φραπές και τα σαρακατσανόπουλα


Πριν από αρκετά χρόνια, τρία παιδιά σαρακατσανόπουλα κατεβήκανε από το ξακουστό και χιλιοτραγουδισμένο Βελούχι στην πόλη, το Καρπενήσι. Αφού περπατήσανε με το πάσο τους όλα τα σοκάκια, στη συνέχεια επισκέφτηκαν τα μαγαζιά απ' όπου αγοράσανε κουδούνια για τα πρόβατά τους, κύπρους για τα άλογά τους και άλλα απαραίτητα.

Στο τέλος καταλήξανε στην κεντρική πλατεία του Μάρκου Μπότσαρη με τα πανύψηλα βαθύσκιωτα πλατάνια που χρονολογούνται εκατοντάδες χρόνια και τις πέτρινες βρύσες με τα παγωμένα νερά. Πιάσανε τραπεζάκι και καρέκλες και αρχίσανε τ’ αστεία και τα γέλια. Ακριβώς δίπλα τους καθότανε μια παρέα και πίνανε ΦΡΑΠΕ! Τα παιδιά στύλωσαν παραξενεμένα τα μάτια τους στα ποτήρια με το μαύρο υγρό και τα καλαμάκια!

-«Τι ‘να ναι αυτούνου ορέ Μήτρου;» ρωτάει το ένα σαρακατσανόπουλο το φίλο του.

-«Ξέρω ‘γω μωρέ Χαράλαμπε; Μαυροζούμ’ δεν γλέπ’ς;»

-«Ξέρ’ς εσύ Γληγόρ’;» επιμένει το παιδί ρωτώντας και τον τρίτο της παρέας.

-«Που να ξέρου, δεν ματάειδα» απαντάει κι ο Γρηγόρης.

Εκείνη την ώρα εμφανίζεται και το γκαρσόν για την παραγγελία.

-«Τι θα πάρετε παρακαλώ;»

-«Τι παρακαλάς ορέ! Τσάκο τρία απ’ αυτούνα π’ πίνε κι’ οι άλλοι παραδίπλα» λέει πρώτος ο Μήτρος. «Κι περιποιημένα, μη τα τσγκουνευτείς»!

Σε λίγο έρχεται ο σερβιτόρος με τους τρεις φραπέδες, φουλ περιποιημένους και με τα καλαμάκια τους βεβαίως-βεβαίως.

Κοιτάνε καλά-καλά τα σαρακατσανόπουλα με περιέργεια τα ποτήρια και πρώτος ο Χαράλαμπος  λέει:

-«Αϊ ορέ, τι τ’ θέλουμι τ’ φλογέρα πάν’ στου πουτήρ’! Δεν έμαθα ιγώ έτσ’ να πίνου» και πετάει πέρα το καλαμάκι! «Άϊντε εβίβα»!!!

-«Άσπρο πάτο» λένε μ’ ένα στόμα και τ’ άλλα δυο σαρακατσανόπουλα και με μια κίνηση αδειάζουν τα ποτήρια!

-«Ορέ είν’ καλό! Παιδί, πιάσε άλλα τρία απ’ τα ίδια!», φωνάζει ο Μήτρος.

Ξαναπαραγγέλνουν λοιπόν και επόμενη… παρτίδα! Τσουγκρίζουν με κέφι τα ποτήρια τους:

-«Αϊ στη υγειά μας παλικάρια» και… δώστου άσπρο πάτο!

«Η σειρά μ’ είν’ τώρα» προλαβαίνει ο Γληγόρης, «κερασμένα τούτα από μένα» και.... άϊντα και τρίτη παραγγελία! 

-«Ορέ ευφράνθκε η καρδιά μας!» λένε και ετοιμάζονται και για… νέο γύρο!

Τότε τους πλησιάζει ο σερβιτόρος και τους λέει γελώντας:

-«Παιδιά δεν είναι πιοτό. Εγώ να πουλήσω θέλω αλλά δεν κάνει έτσι, δεν είναι… ξυνόγαλο τούτο. Με το ρέγουλο γιατί θα σας πειράξει»!

-Κι αν δεν είν’ πιουτό, τότες τι είναι;» ρωτάνε με απορία τα σαρακατσανόπουλα.

-‘Ενας καινούργιος καφές. ΦΡΑΠΕ τον λένε!» τους απαντά το γκαρσόν.

Τέζα και οι διπλανοί απ΄ τα γέλια!

Ε, για πότε ανεβήκανε τροχάδην τα σαρακατσανόπουλα στο Βελούχι δε λέγεται! 
Ούτε… τελεφερίκ να ήτανε!


19 σχόλια:

faros είπε...

Πολύ όμορφη ιστορία ...

Πάντως όλοι μας λίγο πολύ την έχουμε πατήσει με κάτι !

Που το "γευτήκαμε" για πρώτη φορά !

Εκτός ίσως από τους ... αθηναίους πολυλογάδες και ... καμπόσους !!!

Να είσαι καλά, γελάσαμε !

Φυσιολάτρης! είπε...

χαχαχα......μόνο οι δαιμόνιοι Πόντιοι θα έχουν τα ανέκδοτα τους?????Πολύ καλό!!!!!!!!!!

Kate'sCakeBox είπε...

Καλησπέρα φίλε μου Ευρυτάνα!(δεν ξέρω ούτε το όνομά σου,ελπίζω να το μάθω!!)απολαυστική η ιστορία σου και στην γνήσια διάλεκτο κιόλας με τα τρία Σαρακατσανόπουλα να δίνουν τρελό ρεσιτάλ με τους φραπέδες!!σίγουρα θα τρέμανε απο τα νεύρα τους μετά τόση καφείνη ύστρεα απο λίγη ώρα!!σίγουρα για θεατρικό σκετς θα είναι μοναδικό!!!καλό απογευματάκι κι ένα όμορφο Σαββατοκύριακο σου εύχομαι.

dimosf είπε...

Πολύ καλό! Γέλασα με την ψυχή μου! Νάσαι καλά!

Terra Pontus είπε...

Ευρυτάνα, η συνδρομή ενός Πόντιου στην ανάρτηση σου.
Πολλά χρόνια πριν, στο χωριό μου, κάπου στον νομό Δράμας. Ο μπάρμπας μου είχε μπακάλικο. Κόσμος και κοσμάκης μπαινόβγαινε για τα ψώνια του. Εκείνο τον καιρό είχε πρωτοβγεί η Coca Cola στην Ελλάδα. Είχε γίνει μάλλον και ο σχετικός ντόρος. Ένα απογευματάκι μπαίνει στο μπακάλικο του μπάρμπα μου μια κυρία κάποιας ηλικίας και πετάει το Ποντιακό «Νέπε Λάμπο, νώμα έναν κακακόλα, ατο πως λένα το …» [Λάμπο, δώσε μου μια κακακόλα, πως την λένε …]
Νάσται καλά.

dimitris είπε...

Γεια σου Ευρυτανα με την αστεια ιστορια σου, απολαυστικη...

Dennis Kontarinis είπε...

Η ευρυτάνικη αθωότητα σε όλο της το μεγαλείο.
Διασκεδαστικότατο.
Νάσαι καλά φίλ.

λεύτερος είπε...

Χαχαχ, Ευρυτάνα ιχνηλατη εισαι μαέστρος στην περιγραφη! και το σκίτσο απιθανο.!!

Aris είπε...

Εγω πιστευω οτι "τη δουλεια" τη σκαρωσε το γκαρσονι που ητανε..... Τοπολιανιτης (χε χε).
Καλημεραααα!

Memaria είπε...

Απίστευτη ιστορία!!
Να είσαι καλά -και σε καλό μας τα γέλια-!
Καλό ξημέρωμα!

Άρης Άλμπης είπε...

Την άλλη μέρα κατέβηκε τέταρτο τσοπανόπουλο και ζήτησε «έναν φραπέ κι ένα προυφάν». Το γκαρσόνι μπήκε μέσα και ρώτησε το αφεντικό, τι είναι το προυφάν. Το αφεντικό κοίταξε απ’ το παράθυρο, είδε ποιος το ζητά και λέει στο γκαρσόνι, «δώστου ρε ένα καλαμάκι, (που ρουφάν)».

doctor είπε...

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 1.
KAΛΩΣ ΕΠΡΑΞΑΝ ΤΑ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΟΠΟΥΛΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑΝ ΤΡΟΧΑΔΗΝ ΓΙΑ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΟΥΣ. ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΚΕΙ ΠΑΡΑ ΣΤΙΣ ΜΟΛΥΣΜΕΝΕΣ, ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΠΟΨΗ, ΠΟΛΕΙΣ.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 2.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΝΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣΕΙ Ο ΝΕΟΕΛΛΗΝΑΣ.
ΑΝ ΤΟΥ ΚΟΨΕΙΣ ΟΧΙ ΤΗ ΣΥΝΤΑΞΗ Η ΤΟ ΜΙΣΘΟ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΦΡΑΠΕ!

PHOTO ΤΙΤΛΟΙ είπε...

Εμ βέβαια, κάναμε "στάιλ" κάτι μοδάτα δηλητήρια τύπου φραπέ, κόκα κόλα και δε συμμαζεύεται. Πάλι καλά που τα τσομπανόπουλα την πάτησαν μόνο μια φορά και ύστερα πρόλαβαν και την κοπάνησαν για το βουνό τους, γιατί δεν ήθελε και πολύ να γίνουν κι αυτοί αλκοολικοί με.....το εθνικό μας ρόφημα!!!!!!Εβίβα με ξυνόγαλο, γουστάρω, χα, χα, χα.

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Ρε παιδιά, εδώ που τα λέμε θα έπρεπε και οι σαρακατσάνοι να προσκαλέσουν τους άλλους στη στάνη για φίλεμα!
Να τους τρατάρουν σφηνάκια με ζεστό τσίπουρο και μέλι, κατευθείαν μέσα απ' την τσανάκα! Να δείτε να κατεβαίνουν το Βελούχι οι καλεσμένοι χορεύοντας πεντοΖΑΛΗ!

kapetandiamantis είπε...

XAXAXAXA
AΠΑΙΧΤΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ!!!!!!!!

mnimes-istorikes είπε...

Παντα απολαυστικος στα κειμενα του

ο Ευρυτανας.Νασαι καλα που εκτος

απο τις φωτογραφιες που μας χαριζεις

απλοχερα,και τα ταξιδιωτικα κειμενα,τωρα

μας κανεις να σκαει και το χειλακι

μας κατω απο τα μουστακια (οσοι

εχουμε)

www.fteri-fthiotidos.gr

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Χαιρόμαστε που το διασκεδάσατε!
Να είστε όλοι καλά και όσο το δυνατόν ας χαμογελάμε περισσότερο.

άγριο κυκλάμινο είπε...

Ευρυτάνα ιχνηλάτη πολύ αστεία η ιστορία που μας κέρασες, αλλά και το σκιτσάκι όλα τα λεφτά. Βέβαια τα σαρακατσανόπουλα αθώα όπως ήταν ούτε καν υποψιάστηκαν τι ήταν αυτό το μαυροζούμι που έπιναν. Όμως δεν σου κάνει εντύπωση που εθίστηκαν αμέσως στη γεύση και έφτασαν στο άψε σβήσε στον τέταρτο γύρο; Μήπως τελικά είναι στο DNA του Ελληνα o φραπές;
Χμ, τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα η στέρηση του όντως μπορεί να αφυπνίσει το επαναστατικό υποκείμενο που βρίσκεται το κακόμοιρο εν χειμερία νάρκη!!!!!!!!!!!

E.- είπε...

Ακόμα γελάω........... :))

Απίστευτα τα σαρακατσανόπουλα!!!

Ε.-

Στην Κρήτη πάντως, κάμποσα χρόνια πριν, άκουσα να παραγγέλνουν "Μπρε κοπέλι, φέρε έναν "νταντουλιστό", ολόσκετο μπρε" και πριν με φάει η περιέργεια, είδα να φτάνει ένας φραπέ!!!

όπου νταντουλίζω = τραντάζω, ταρακουνώ