Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012

"Ο Άρης Βελουχιώτης σύμβολο αντίστασης στις μέρες μας"


Δημοσιεύουμε μία ομιλία που στάλθηκε ειδικά στο blog μας εκ μέρους του Ευρυτάνα φίλου Θωμά Κώτσια, ο οποίος παρευρέθηκε ως προσκεκλημένος ομιλητής, από τον επίσης Ευρυτάνα Βασίλη Πριόβολο (“καπετάν Ερμή”), σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε προς τιμή του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ Άρη Βελουχιώτη. Η εκδήλωση αυτή έγινε από τον “Πανελλήνιο Σύλλογο μνήμης του Άρη Βελουχιώτη” στις 29-06-12.
 Ιδού η ομιλία του Θ. Κώτσια:

« Σεβαστοί  συναγωνιστές του Άρη Βελουχιώτη, καπετάνιοι και αντάρτες του τιμημένου ΕΛΑΣ, φίλες και φίλοι που παραβρίσκεστε σήμερα εδώ στην εκδήλωσή μας.
Τιμούμε σήμερα την εμβληματικότερη μορφή της Εθνικής Αντίστασης και της κοινωνικής απελευθέρωσης του λαού μας, τον πρωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ τον Άρη Βελουχιώτη.
Υποκλινόμαστε σε όσους αγωνιστές παραβρίσκονται σήμερα εδώ ανάμεσά μας και αποτελούν την ζωντανή ιστορία του τόπου μας, καθώς και στη μνήμη όσων έφυγαν απ’ τη ζωή, πολλοί δυστυχώς με τραγικό τρόπο και με κορυφαίο το δραματικό τέλος του Άρη Βελουχιώτη και των συναγωνιστών του.  
Βρέθηκα, με αφορμή τις πρόσφατες εκλογές, στα βουνά της Ευρυτανίας και στα ρημαγμένα χωριά αυτής της κάποτε ανυπότακτης περιοχής και πρέπει να σας πω ότι σε κάθε χωριό με συντρόφευε ο μύθος και η πραγματικότητα αυτής της περιόδου.
Οι άνθρωποι δεν ήθελαν παρά ένα έναυσμα για να ξεκινήσουν χωρίς τελειωμό να διηγούνται προσωπικές εμπειρίες και μοναδικές στιγμές αυταπάρνησης, αλληλεγγύης, αντιστασιακής δράσης και πατριωτικής έξαρσης, εμπνευσμένες και συνδεδεμένες με την μυθική πλέον στο πέρασμα του χρόνου μορφή και προσωπικότητα του Άρη Βελουχιώτη. Του πρωτοκαπετάνιου που καταγράφτηκε στη λαϊκή συνείδηση στο πάνθεον των ηρώων, δίπλα στον Κατσαντώνη, τον Καραϊσκάκη, τον Μακρυγιάννη. Που τραγουδήθηκε στεντόρεια στα αντάρτικα λημέρια “αντάρτης, κλέφτης, παλληκάρι πάντα είναι ο ίδιος ο λαός”.
Πιστεύω ότι οι ιστορικές προσωπικότητες και οι μεγαλειώδεις στιγμές ενός λαού δε χωρούν στις προθήκες των μουσείων της ιστορίας, ούτε στις επετειακές εκδηλώσεις με στρογγυλεμένα λόγια, κάλπικους πατριωτισμούς και ανώδυνες αναφορές που αποφεύγουν να συνδέσουν το χτες με το σήμερα.
Τα ιστορικά πρόσωπα και τα γεγονότα βρίσκουν την δικαίωσή τους μόνο μέσα από διδάγματα που μπορούν να αντληθούν σαν παρακαταθήκες για το παρόν και το μέλλον αυτού του τόπου, ιδιαίτερα σε συνθήκες σαν τις σημερινές.
Σήμερα, η πατρίδα μας βρίσκεται ξανά σε ένα ιδιόμορφο καθεστώς οικονομικής κατοχής που οδηγεί το λαό μας στην εξαθλίωση και την καταστροφή, με προεκτάσεις που πλήττουν καίρια την εθνική μας ανεξαρτησία και την λαϊκή κυριαρχία, στοιχεία που ήταν και τότε τα προτάγματα του Ε.Α.Μ.ικού κινήματος και του αντιστασιακού αγώνα.
Αυτά τα προτάγματα και η σύνδεσή τους με το σήμερα, τρομάζουν το οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο, που προσπαθεί τους δικούς του φόβους να τους κάνει και φόβους του λαού  μας, ώστε να μην αλλάξει τίποτα που θα ανατρέπει το καθεστώς που εξέθρεψε αυτή την κρίση και που οδηγεί τον λαό μας σε μια νέα τραγωδία.
Η εθνική μας αντίσταση και ο ταυτισμένος με την ύπαρξή της Άρης Βελουχιώτης δεν περίμεναν ποτέ κανέναν να τους αποκαταστήσει, ζωντανούς η πεθαμένους, γιατί ήταν γέννημα  του λαού μας και αποτελούσαν την έκφραση της ίδιας της λαϊκής συνείδησης, την όποια κανείς δεν μπορούσε να αγνοεί για πάντα, και μάλιστα υπό συνθήκες στοιχειώδους δημοκρατικής ομαλότητας.
Όμως, ότι δεν μπόρεσαν να ξεριζώσουν με τους διωγμούς και τη συκοφαντία στα μετεμφυλιοπολεμικά χρόνια, προσπάθησαν να το πετύχουν ενσωματώνοντας την ανατρεπτική δύναμη με τις αξίες και τα ιδανικά του αντιστασιακού αγώνα, στα όρια ανώδυνων μεταρρυθμίσεων και εκφυλισμού της ιστορικής μνήμης με εκδηλώσεις ‘’ταρατατζουμ’’, όπου με την ίδια ευκολία που έπλεκαν εγκώμια στους αντιστασιακούς, καταφέρονταν ταυτόχρονα και εναντίον τους, με ανιστόρητες προσεγγίσεις και απαξιωτικές πρακτικές.
Ο Άρης συνεχίζει ακόμη να διχάζει και ο καθένας γίνεται ιστορικός, ή μετά Χριστόν προφήτης για να αποφανθεί για την ορθότητα η μη των επιλογών του, βάζοντας τα μέτρα της δικής του ασημαντότητας για να μετρήσει πρόσωπα και επιλογές σε εποχές που οι άνθρωποι στέκονταν πάνω από το μπόι τους – όπως συμβαίνει σε κάθε μεγάλη στιγμή της ιστορίας.
Θα δανειστώ από τη λαϊκή σοφία μια έκφραση όπου, θέλοντας να αποδώσει συμπυκνωμένα τέτοια φαινόμενα, λέει : “Εκεί που κρεμούσαν οι καπεταναίοι τ’ άρματα, τώρα κρεμούν οι γύφτοι τα νταούλια”. Περιγράφει, νομίζω, με απολυτή πιστότητα  μια πραγματικότητα γύρω από το πώς κατανοούν αρκετοί, και μάλιστα με θεσμικούς ρόλους και εξουσίες, το μεγαλείο εκείνης της περιόδου.
Σήμερα, όποιοι δεν θέλουν τον Βελουχιώτη δίπλα στα εικονίσματα, αλλά εξακολουθούν να εμπνέονται από την πολιτική  του διαθήκη, συνειδητοποιούν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα δύσκολο αλλά ωραίο αγώνα. Αγώνα για απαλλαγή της χώρας από το Δ’ Ράιχ των Γερμανών επικυρίαρχων της Ευρώπης, με τους τροϊκανούς και τους ντόπιους υποστηρικτές τους, που μας παρουσιάζονται σαν σωτήρες.
Αυτή την ώρα, ζωντανό και στεντόρειο πρέπει να ακουστεί  ξανά το μήνυμα της αντίστασης από κάθε ανταρτικό λημέρι, από κάθε πραγματικό πατριώτη που οραματίζεται ένα καλύτερο μέλλον γι’ αυτόν και τα παιδιά του, σε μια ελεύθερη και δημοκρατική Ελλάδα.
Το μήνυμα της λαϊκής ενότητας κόντρα στην υποταγή των διεθνών τοκογλύφων, η Ελλάδα, από πειραματόζωο των λεγόμενων αγορών, να γίνει ξανά ο φάρος της νέας Ευρώπης των λαών.

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
ΤΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥΣ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΞΑΝΑ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΣΤΟ ΛΑΟ ΜΑΣ ».

17 σχόλια:

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Αυτό που θέλουμε να πούμε από την πλευρά μας είναι ότι ο Άρης μα και οι υπόλοιποι επαναστάτες αγωνιστές δεν μπαίνουν σε "μαυσωλεία", αλλά ζουν και τιμώνται πραγματικά μόνο όταν εμπνέουν τους μαχητικούς-ανατρεπτικούς αγώνες του σήμερα...

Aris είπε...

Τιμη και δοξα στον πρωτοκαπετανιο Βελουχιωτη για την ασυμβιβαστη σταση που κρατησε ως το τελος!!!

ο Ικτίνος είπε...

Πάντα στις γνωστές φωτο του ΆΡΗ πρόσεχα το υπέροχο αυτό βλέμμα που είναι καθαρό,στοχαστικό,μα προπαντός ΘΛΙΜΕΝΟ.

Διαχειριστής είπε...

Καλά τα λέει ο άνθρωπος, ποιος το ακούει είναι το θέμα.

4ο Ράιχ, τα ίδια μια ζωή αυτή η χώρα...

kapetandiamantis είπε...

Ο ΑΡΗΣ ΗΤΑΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΝ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΝΕΚΡΟ!!!

PHOTO ΤΙΤΛΟΙ είπε...

"Όμως, ότι δεν μπόρεσαν να ξεριζώσουν με τους διωγμούς και τη συκοφαντία στα μετεμφυλιοπολεμικά χρόνια, προσπάθησαν να το πετύχουν ενσωματώνοντας την ανατρεπτική δύναμη με τις αξίες και τα ιδανικά του αντιστασιακού αγώνα, στα όρια ανώδυνων μεταρρυθμίσεων και εκφυλισμού της ιστορικής μνήμης......"

ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΤΣΙ!!!!!

BloG-_o_-SatIRuS είπε...

Σύμβολο αντίστασης δεν θα πει τίποτα. Ειδικά στις μέρες μας... Στις ημέρες (και έργα) των τοκογλύφων....

Φυσιολάτρης! είπε...

Κι ύστερα κοίταξα ξανά τον φανοστάτη,
Εκείνον, στη φωτογραφία της ντροπής
κι είπα: "Αντίο, Καπετάνιε επαναστάτη,
καλές εφόδους στην κοιλάδα της σιωπής".

Κάπου στη Ρούμελη λένε πως είσαι ακόμα
με τον Κωστούλα, τον Μπελή και τον Τζαβέλλα.
Τ' ακούς; Ακόμα σε ζητάει τούτο το χώμα.
Γι αυτό σου λέω, ανέβα στ΄ άλογο και έλα

dimitris είπε...

Ευρυτανα ιχνηλατη καλημερα, θα τους κοιταζε την ωρα που ψηφιζαν τους ''ευρακιδες'' και μετα θα τους...

άγριο κυκλάμινο είπε...

Αρης Βελουχιώτης! Η λαμπρότερη μορφή στην αντιστασιακή ιστορία του τόπου μας, ένα πραγματικά επαναστατικό υπερήφανο και ανιδιοτελές πνεύμα που κράτησε πιστά στις αρχές του ως το θάνατο! Θα μπορούσα να τον παρομοιάσω με τον Τσε Γκεβάρα, άνθρωπο με βαθιά ιδανικά που αψηφούσε ακόμη και την ίδια του τη ζωή όταν έβλεπε ότι δίπλα του δεν υπήρχαν οι στοιχειώδεις συνθήκες αξιοπρέπειας για τον άλλο άνθρωπο.

Ας πούμε κάποτε και εμείς, ένα Εμπρός! Για να ξεκινήσει και η δική μας γενιά τους δικούς της αγώνες με οδηγό την πολιτική διαθήκη του Αρη. Κάποτε επιτέλους θα πρέπει να γίνουμε όλοι ένα ποτάμι που θα πνίξει αυτή την αδικία, την υποτέλεια στους ξένους νταβατζήδες και στους ντόπιους βρυκόλακες που μας πίνουν το αίμα. Για να υπερασπιστούμε τα κεκτημένα με θυσίες δικαιώματα που μας στερούν σε κάθε επίπεδο της ζωής μας . Και που συνεχίζουν και συνεχίζουν και συνεχίζουν αδίστακτοι.

Συγχαρητήρια κύριε Θωμά Κώτσια για τη σύνδεση που κάνατε του παρελθόντος με το παρόν και ακόμη για τη βαθιά αξιοπρέπεια που βγαίνει μέσα από αυτή την ομιλία, όπως και για τις σαφείς αιχμές σας ενάντια σε όλους εκείνους που χρησιμοποιώντας το όνομα του Αρη πήγαν να απονευρώσουν το επαναστατικό μήνυμα του.

Με το λόγο σας για τον πιο μεγάλο επαναστάτη του τόπου μας αποδώσατε την ανάγκη του καθένα από εμάς να αντιδράσει μαχητικά στον ευτελισμό της ζωής μας .

Unknown είπε...

«ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥΣ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΞΑΝΑ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ KΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΣΤΟ ΛΑΟ ΜΑΣ ».

Οι δοσίλογοι, οι προδότες, οι μαυραγορήτες είναι ήδη εδώ. Σαν τον Άρη, πρέπει να γίνουμε εμείς.

Τις καλημέρες μου σε όλους

Τακης είπε...

Ζω κοντά στον Γοργοπόταμο και καθημερινά διαβαίνω από το μνημείο Αντίστασης με τη μορφή του Άρη στην δυτική είσοδο της Λαμίας. Πως να μην συγκινείσαι και να μην αναπάλλεσαι από τέτοια δημοσιεύματα! Συγχαρητήρια!

doctor είπε...

ΛΑΜΠΟΚΟΠΟΥΝ ΧΡΥΣΑ ΣΠΑΘΙΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΤΟΥΦΕΚΙΑ ΑΝΑΡΙΑ Ο ΑΡΗΣ ΚΑΝΕΙ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΠΠΑΣ είπε...

Πολλοί είναι αυτοί που θέλουν να αλλάζουν την ιστορία δινοντας άλλα νοήματα και διαφορετικές διαστάσεις σύμφνωνα με το συμφερον τους. Η καλύτερη απάντηση, σε όσους πολεμούν τον Άρη, πολεμούν τις πραγματικές διαστάσεις του έργου του Άρη και σε όσους στα δύσκολα και τις αναποδιές σαν ποντικοί εγκατέληψαν το πλοίο, είναι τα ίδια τα λόγια του Άρη:

Επιστολή του Άρη Βελουχιώτη στον Ριζοσπάστη (9/9/1931)

«Αν στη ζωή μου υπάρχει ένα σημείο που με συγκίνηση και με υπερηφάνεια αφάνταστη από καιρού σε καιρό γυρίζω και βλέπω, είναι ακριβώς η εποχή που μπήκα στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Διαπαιδαγωγήθηκα ταξικά, έμαθα το συμφέρο μου, πέταξα τον κεφαλαιοκρατικό πολιτισμό στα μούτρα της λωποδύτριας μπουρζουαζίας και ρίχτηκα με πίστη, με θέληση, με ηρωισμό στον αγώνα για τις εργαζόμενες μάζες. Εκτοτε δεν έχω στο ενεργητικό μου παρά φυλακίσεις για πάλη επαναστατική. Μιλάν τα γεγονότα, μιλάει αυτή η αλήθεια. Ούτε ΜΙΑ ΚΗΛΙΔΑ. Είναι αυτό σε βάρος μου; Είναι αυτό στοιχείο ενάντια στο Κομμουνιστικό Κόμμα; ΤΙΜΗ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ότι γλίτωσα απ' τη διαφθορά της συνείδησης, στην οποία με οδηγούσε το ληστρικό αστικό καθεστώς και κόσμησα τον Κλάρα που φερόντανε τροχάδην στον γκρεμό με ΑΓΝΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ στοιχεία και μόνο με τέτοια. Το Κομμουνιστικό Κόμμα εξαγνίζει και δημιουργεί αγωνιστές αφοσιωμένους στη μεγάλη υπόθεση του προλεταριάτου. Είναι το μόνο κόμμα που οδηγεί τους εκμεταλλευόμενους στον ιστορικό δρόμο: Στην οριστική απελευθέρωση του προλεταριάτου. Στο κόμμα αυτό έδωσα όλη μου τη ζωή και θα συνεχίσω να δίνω όσες δυνάμεις μου απόμειναν στον αγώνα του, για το ψωμί των εργαζομένων, κατά των φόρων και των πολέμων, για την επανάσταση»

Scorpion49 είπε...

Ας εμπνευστούν οι νέοι κομμουνιστές, όσο περισσότερο, γίνεται από τα έργα και τις ημέρες του Άρη Βελουχιώτη, ας παραδειγματιστούν από τη λαχτάρα του για μια λεύτερη πατρίδα, απαλλαγμένη από εκμεταλλευτές, που θα ορίζει ο ίδιος ο λαός τα του οίκου του. Είναι καιρός να σκεφτούμε σοβαρά με ποιο τρόπο θα χτίσουμε το μέλλον, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε σωστά όλα τα εργαλεία που μας άφησαν παρακαταθήκη οι άξιοι αγωνιστές της πατρίδας μας.
Χρόνος υπάρχει, μόνο για αφύπνιση!

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Είναι σίγουρο πως οι καιροί αλλάζουν καθώς περνούν τα χρόνια. Όμως εκείνο που ποτέ δεν αλλάζει είναι ο πόθος του απλού ανθρώπου, που συνεχίζει να βιώνει την εκμετάλλευση και την καταπίεση, για ελευθερία και μια πραγματικά δίκαιη κοινωνία.

Κάτω από αυτό το πρίσμα η αγνή επαναστατική μορφή του Άρη Βελουχιώτη, που ενσάρκωνε ακριβώς αυτή την προσδοκία, εξακολουθεί να φωτίζει, να εμπνέει και να διδάσκει πως οι δρόμοι που οδηγούν στην πραγμάτωση των διαχρονικών οραμάτων του λαού μας δεν μπορεί παρά να είναι εξεγερσιακοί και ανατρεπτικοί.

Πρωτοκαπετάνιε, θα ζεις όσο σε αυτό τον άδικο κόσμο θα υπάρχουν "άταχτοι"...

Unknown είπε...

παρα πολυ ομορφα τα σχολια ολων...κι ενα μεγαλο ευγε σε σενα ιχνηλατη...εγω θα περιοριστω στα λογια του ποιητη Βαρναλη για τον ΑΡΗ τον οποιο τον γνωρισε στην Αθηνα , πριν τη δημιουργια του Ελας..''τιμη και δοξα στο ασυγκριτο παληκαρι , τιμη και δοξα και στο λαο που τον γεννησε..''